Όταν η Χαρούλα μου έκανε δώρο μια βιογραφία του Θερβάντες (*) έκανα λάθος και είπα απλώς ένα «ευχαριστώ». Θεώρησα απλώς ότι είχα μια ευκαιρία να διαβάσω κάτι διαφορετικό και να θυμηθώ και τον Δον Κιχώτη που μικρός είχα κάπως διαβάσει ως αναγνώστης στα πρώτα του βήματα. Πλέον, Χαρούλα πρέπει να πω 100 φορές ευχαριστώ για το βιβλίο που μου χάρισες.
Ο Θερβάντες είχε μια απίθανη και απίστευτη ιστορία και ζούσε σε μια δύσκολη εποχή που ο βιογράφος του μας την παρουσιάζει σε όλες τις διαστάσεις της. Αναδεικνύεται μέσα στο βιβλίο το μεγαλείο του Θερβάντες ως συγγραφέα και η τραγικότητα της ζωής του. Το βιβλίο σχολιάζει πολλές από τις βιογραφίες που έχουν γραφτεί για τον Θερβάντες προσπαθώντας να καταρρίψει μύθους για τη ζωή του και να αποδείξει ότι μέσα από τα μειονεκτήματα της προσωπικότητά του και τις δυσκολίες της ζωής άντλησε της έμπνευση και το πάθος για να γράψει εκτός των άλλων έργων του και τον ανεπανάληπτο και αιώνιο Δον Κιχώτη.
Η πολυτάραχη ζωή του Θερβάντες με την μια αδελφή καλόγρια και την άλλη πόρνη πολυτελείας, με παππού και πατέρα να μην έχουν στεριώσει πουθενά και οικονομικά κατεστραμμένους, είχε από την αρχή ένα σπουδαίο χαρακτηριστικό … το πάθος για το διάβασμα! Ότι και να έκανε στη ζωή του παράλληλα διάβαζε.
Φεύγει άρον άρον από την Ισπανία ώστε να γλυτώσει την φυλακή και πηγαίνει στο τότε κέντρο του πολιτισμού, την Ιταλία. Γνωρίζει και ζει σε όλα τα πνευματικά και αστικά κέντρα της Ιταλίας και παράλληλα ετοιμάζεται και παίρνει μέρος στην ιστορική ναυμαχία της Ναυπάκτου αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η μοίρα των λαών της Μεσογείου είναι κοινή. Στην ναυμαχία χάνει το αριστερό του χέρι. Παρεμπιπτόντως, στην Ιταλία μάλλον απόκτησε ένα παιδί το οποίο εγκατέλειψε στη μητέρα του χωρίς σκέψη και αναστολές για να συνεχίσει την τραγική και πολύπαθη ζωή του. Συνεχίζει τη ζωή του στις γαλέρες ώσπου πειρατές τον φυλακίζουν στο Αλγέρι ζητώντας λεφτά για να τον ελευθερώσουν. Για πέντε χρόνια διακινδύνευσε πολλές φορές την ζωή του προσπαθώντας να δραπετεύσει. Τον απελευθερώνουν μετά από αγώνα και αγωνία μοναχοί από την Ισπανία με λεφτά που μάζεψε η πόρνη αδελφή του.
Στην Ισπανία και πάλι φτωχός είπε να φτιάξει τη ζωή του και γίνεται φοροεισπράκτορας του βασιλιά για τις ανάγκες του πολέμου με την Αγγλία. Όσο πέτυχε ο βασιλιάς να νικήσει την Αγγλία, τόσο πέτυχε ο Θερβάντες να φτιάξει τη ζωή του. Κατηγορείται για διασπάθιση δημοσίου χρήματος ενώ τα λεφτά τα είχαν φάει άλλοι και ο ίδιος παραμένει φτωχός, αποτυχημένος οικονομικά και φυλακίζεται κιόλας. Επιτέλους … είχε έρθει η ώρα για τον Δον Κιχώτη!
Όπως λέει και ο συγγραφέας, απέτυχε να βγάλει λεφτά με οποιοδήποτε άλλο τρόπο και το μόνο που του έμεινε ήταν να προσπαθήσει να βγάλει λεφτά γράφοντας και πουλώντας μυθιστορήματα. Ο Θερβάντες για αυτό ήταν γεννημένος και κακώς αντιστέκονταν στη μοίρα του τόσα χρόνια. Βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια διάβαζε, έγραφε και είχε εκδώσει και κάποια πράγματα αξιόλογα. Αλλά έπρεπε να πάει φυλακή στη χώρα του για να στρωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή και να καταλάβει ότι ήταν μάταιο για εκείνον να κυνηγάει τη ζωή που θα του έδινε πλούτη – ή έστω κάποιες ανέσεις που από μικρό παιδί δεν τις είχε. Έπρεπε να καταλήξει στη φυλακή για να σταματήσει να κυνηγά να φτιάξει τη ζωή του στα πλαίσια της τότε κοινωνίας και να καταλάβει ότι η μοίρα του ήταν να ζήσει αιώνια μέσα από τον Δον Κιχώτη.
Αλλά όλα αυτά που έζησε και βίωσε με πάθος, τα σωστά του και τα μεγάλα του λάθη στη ζωή, του έδωσαν έμπνευση για το απόλυτο μυθιστόρημα του Δον Κιχώτη. Όλα αυτά για τον πρώτο τόμο του μυθιστορήματος.
Για την πορεία του Θερβάντες προς τον δεύτερο τόμο που είναι συναρπαστική, θα τα πούμε στον επόμενο cineπαρμένο. Πάντως, μόνο για τον Θερβάντες αξίζει κανείς να πάει να μάθει Ισπανικά.
(*) ΑΝΤΡΕΣ ΤΡΑΠΙΕΓΙΟ «ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ, ο συγγραφέας πίσω από τον ήρωα», εκδόσεις Μεταίχμιο.