Μία είδηση που πέρασε στα «ψιλά» της ειδησεογραφίας είναι η παύση της χρηματοδότησης των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. όλης της χώρας και το πέρασμα αυτών στους Δήμους. Αυτό, φυσικά περιλαμβάνει και το δικό μας ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, το «Θεσσαλικό», , το οποίο έκλεισε πρόσφατα τα 35 χρόνια δημιουργικής παρουσίας και προσφοράς στην πολιτιστική ανύψωσης της πόλης μας. Στα πλαίσια, λοιπόν, των περικοπών που κάνει η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να αγγίξει και τον πολιτισμό, σκεπτόμενη ότι θα έχει την μικρότερη αντίδραση. «Εδώ, σου λέει, κόβουμε μισθούς και συντάξεις, επιδόματα και υγειονομικές παροχές που αγγίζουν το σύνολο του ελληνικού λαού και θα μας κράξουν για τον πολιτισμό που, υποτίθεται, αφορά τους λίγους»;
Κύριοι υπεύθυνοι, επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Ο πολιτισμός αφορά - και πρέπει- να αφορά όλο τον κόσμο. Ο κάθε λαός ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους από τον πολιτισμό του. Το επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης κάθε κράτους εμπεριέχει και την πολιτιστική του ανύψωση. Χώρες οι οποίες παρουσίασαν αύξηση του βιοτικού τους επιπέδου χωρίς να συμβαδίζει με την πνευματική τους άνοδο παρουσίασαν οικονομική ύφεση. Απαιτούμε, λοιπόν, από την ηγεσία του υπουργείου πολιτισμού την απρόσκοπτη χρηματοδότηση των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ όλης της χώρας, πολύ δε, περισσότερο του «Θεσσαλικού» το οποίο υπήρξε ένα πρότυπο θέατρο καθώς και ο προπομπός για το θεσμό των περιφερειακών θεάτρων.
