Χειμώνας 2001 στην Λάρισα και ευτυχώς μιας και δεν έχουμε Δημοτικό Θέατρο και τον ρόλο αυτόν ανέλαβε να τον παίζει το Θεσσαλικό Θέατρο του φίλου μου Κώστα Τσίανου που δίνει παραστάσεις στο γνωστό μικρό μας θεατράκι του Μύλου που έγινε ως βοηθητικός χώρος θεάτρου ώσπου να γίνει το μεγάλο των 700 θέσεων στην Νομαρχία. Τι να κάνουμε, από το ολότελα που λέει ο λαός καλή και η παναγιώταινα. Η έκπληξη φέτος του κ. Τσίανου είναι το ανέβασμα έργων νέων συγγραφέων μοντέρνων, όπως τώρα με το έργο του Άκη Δήμου και με τον τίτλο «Απόψε Τρώμε στης Ιοκάστης». Πεπειραμένος ο κ. Τσίανος και οι παραστάσεις του φέρουν την σφραγίδα της τελειότητας και φυσικά η έκπληξη, το πρόγραμμα παρουσίασης περιέχει ολόκληρο το κείμενο που έγραψε ο Άκης Δήμου και που ακούμε στην παράσταση, οπότε μπορούμε πηγαίνοντας στο σπίτι να το ξαναδιαβάσουμε και να καταλάβουμε καλύτερα το έργο. Αυτή η έκπληξη είναι του φίλου μου Γιάννη Σολδάτου που έχει στην Αθήνα τον εικαστικό οίκο «Αιγόκερος». Ο Δήμου είναι ο νέος θεατρικός συγγραφέας που αιφνιδίασε την θεατρική πιάτσα και έχει γράψει μέχρι στιγμής 20 παρακαλώ θεατρικά έργα. Μέχρι και ο θεατρικός κριτικός κ. Γεωργοσόπουλος του αφιερώνει ολόκληρα κατεβατά με επαίνους γιατί διεισδύει σε βαθιές πτυχές ακόμη και σε σπηλιές της ανθρώπινης κατάστασης, ειρωνικός και κυνικός συχνά με έναν άγριο λυρισμό και έχει αδυναμία στην αποκάλυψη των αινιγμάτων της γυναικείας ιδιοσυστασίας. Αυτή είναι και η Ιοκάστη η πρωταγωνίστρια του έργου που βλέπουμε στον Μύλο που είναι νέα χήρα γιατί ο σύζυγος της εργοστασιάρχης σκοτώθηκε πρόσφατα σε αεροπορικό δυστύχημα. Όμως βρίσκεται ακόμη στο σπίτι του, όχι σαν πτώμα γιατί θα βρομούσε, αλλά σαν φάντασμα που είναι κάτι το άϋλο και δεν βρομάει… Παράδειγμα το φάντασμα του πατέρα του Άμλετ που τον σκότωσε ο αδελφός του για να του φάει την γυναίκα… και την βασιλεία. Ο Σαίξπηρ τα λέει ταύτα και φυσικά εμπλέκεται ο αρχαίος τραγικός μας ποιητής ο Σοφοκλής με την Κλυταιμνήστρα του Αγαμέμνονα και την Ιοκάστη.
Όλα ταύτα τα αρχαία σε μοντέρνο στυλ με την χήρα να έχει εργοστάσιο, τον συνέταιρο του συζύγου της που θέλει να το μεταφέρει στην Βουλγαρία για να δίνει φτηνά μεροκάματα, έχει ένα γιο γκέι και ένα κορίτσι που δεν ξέρει τι είναι και καταλυτής του έργου είναι ένα μετανάστης από την Εσθονία με το όνομα Γιούρι που προσλαμβάνεται για υπηρέτης στο σπίτι και ξέρει τα πάντα γύρω από την οικογένεια και φυσικά θα αναλάβει να τακτοποιήσει σεξουαλικά μάνα και κόρη. Τώρα πως γίνονται όλα αυτά, μόνο αν παρακολουθήσετε το έργο επί σκηνής με τους άριστους ερμηνευτές την Ελένη Ουζουνίδου ως Ιοκάστη – εύθυμη χήρα, των Περικλή Καρακωνσταντόγλου σαν φάντασμα του εργοστασιάρχη Ρωμύλου Παπαδάμου, την Αλίκη Τσάκου σαν κόρη, τον Αλέξανδρο Μπαλαμωτή σαν γιό, τον δικό μας Χρήστο Χαλβαντζάρα σαν συνέταιρο με το όνομα Κοσμάς Λεοντίδης και τον καταλύτη Εσθονό μπάτλερ που κάνει όλες τις δουλειές και βολεύει όποιο θηλυκό του πέσει. Μια τρελή οικογένεια και μια παράσταση υπόδειγμα που δικαιώνει τον συγγραφέα με τα 20 παρακαλώ θεατρικά έργα που έχει γράψει και που όλα έχουν κάνει πάταγο στην Αθήνα ακόμη και στην Κύπρο.
