Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε η παγκόσμια ημέρα θεάτρου κατά την οποία το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ μας δεν είχε δωρεάν είσοδο, απλά είχε μειωμένη τιμή. Το υψηλό κόστος τιμής για όποιον θέλει να παρακολουθεί πολιτιστική εκδήλωση - είτε θεατρική παράσταση, είτε προβολή ταινίας, είτε ακόμη να αγοράσει ένα βιβλίο – είναι γεγονός εδώ και πάρα πολύ καιρό. Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό οφείλετε στο γεγονός ότι τα προϊόντα πολιτισμού δεν επιχορηγούνται. Πρεσβεύω, όμως ότι κάποιοι δημόσιοι φορείς θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν κάποιες εκδηλώσεις και δρώμενα ούτως ώστε να δίνεται η ευκαιρία και σε κάποιους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να παρακολουθήσουν κάποια από αυτά. Ξέρω ότι θα βρεθούν μερικοί οι οποίο θα πουν ότι σε δύσκολους καιρούς που υποχρηματοδοτούνται η παιδεία, η υγεία κ.τ.λ. είναι σωστό να χρηματοδοτείται ο πολιτισμός; Κύριοι, κοινωνίες οι οποίες επένδυσαν στον πολιτισμό ως ένα όχημα που πηγαίνει των άνθρωπο μπροστά, μόνο όφελος είχαν, παρουσιάζοντας άνθηση σε όλους τους τομείς. Κλασικό παράδειγμα η πόλη – κράτος της Αθήνας. Μήπως, λοιπόν, και σήμερα η επαναφορά των Θεωρικών είναι πιο επίκαιρη από ποτέ;
