[UpIMG]elessarc27_5.jpg[/UpIMG] Το 1973 επί σκηνής η Καρέζη είπε ότι τα λόγια που τρελαίνονται γίνονται στίχοι και ποίηση και το ποίημα που τρελαίνεται γίνεται τραγούδι και το τραγούδι που τρελαίνεται γίνεται χορός. Κι όλα αυτά τα κάνουν οι άνθρωποι για να μην τρελαίνονται και να μπορούν να κρατούν ισορροπίες μέσα στην κοινωνία. Ειδικά μέσα σε κοινωνίες όπου οι πολιτικές διαφορές και οι οικονομικές αδικίες και αποκλεισμοί διευρύνονται, η ανάγκη για την παραπάνω πορεία της τρέλας εντείνεται. Απαραίτητο στοιχείο για τα παραπάνω είναι το γεγονός να υπάρχει κάποιος που να λέει όλα αυτά που πρέπει να ειπωθούν, κάποιος που να φτιάξει στίχους πάνω στα λόγια, κάποιος που να φτιάξει τραγούδι στους στίχους και κάποιος που να κάνει χορό στο τραγούδι. Βέβαια, η Καρέζη εκτός των άλλων είχε κι έναν Ξυλούρη δίπλα της στην παράσταση και θεωρούσε ότι «υπήρχε φως στην άκρη του τούνελ». Ήταν … κάπως τυχερή. Τώρα που το τούνελ είναι μακρύ και η κοινωνία είναι βαθιά νυχτωμένη για να δει φως στην άκρη του, πρέπει να έχουμε συνεχώς δίπλα μας τον πολιτισμό όπως η Καρέζη μας είπε για να μην τρελαινόμαστε. Αλλά κι ο πολιτισμός πρέπει να σχεδιάζεται από ανθρώπους που νιώθουν τα λόγια της Καρέζη… [B][I]Θεόφιλος[/I][/B] Το «Μεγάλο μας τσίρκο» φέρει την υπογραφή των Ιάκωβου Καμπανέλλη και Σταύρου Ξαρχάκου. Ένα έργο-σταθμός στη νεότερη ιστορία της ελληνικής μουσικής, καθώς η ομώνυμη θεατρική παράσταση και τα τραγούδια της σηματοδότησαν μια ολόκληρη γενιά και ταυτίστηκαν με τον αντιδικτατορικό αγώνα και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Στο «Μεγάλο μας τσίρκο» ο συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης κατέγραψε όλη την ιστορία της νεότερης Ελλάδας, ενώ ο Σταύρος Ξαρχάκος προσέθεσε τη μελοποίηση και ο Νίκος Ξυλούρης συνέβαλε με τη μοναδική ερμηνεία του, ξεσηκώνοντας το κοινό. Το έργο ανέβηκε το 1973 από το θίασο της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου στο θέατρο «Αθήναιον». Εκτός από τον Νίκο Ξυλούρη, τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου απέδιδαν και τα μέλη του θιάσου. Πρωταγωνιστικούς ρόλους είχαν και οι Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Στέλιος Κωνσταντόπουλος, Νίκος Κούρος, Τίμος Περλέγκας. Μαζί τους τραγουδούσαν και όλοι οι θεατές: «Φίλοι κι αδέλφια» (Ν. Ξυλούρης, Τ. Περλέγκας), «Καλήν εσπέραν», «Τ Ανάπλι», (Νίκος Ξυλούρης), «3η Σεπτεμβρίου» (Καζάκος - Καρέζη), το περίφημο «Προσκύνημα» με τον Νίκο Δημητράτο κ.ά. [B][I]http://oedipushouse.blogspot.com [/B][/I]
