[UpIMG]elessarhand.jpg[/UpIMG] “….και ο γέρος κάθισε στην ξύλινη του καρέκλα, πιο μεγάλη στα χρόνια και από τον ίδιο, μόνιμη συντροφιά του εδώ και πολύ καιρό. Στο αχνό φως του κεριού έπιασε την πένα του και ένα κομμάτι λευκό χαρτί. Σήμερα θα έγραφε για πρώτη φόρα, για λίγα λεπτά κοιτούσε το κενό σαν μαγεμένος και ξαφνικά σαν χείμαρρος οι σκέψεις έγιναν λέξεις και οι λέξεις εικόνες πάνω στο χαρτί. Από καιρό ήθελε να γράψει……………” Γραμμές από ένα ερασιτέχνη συγγραφέα χωρίς πείρα, χωρίς προηγούμενη συγγραφική δουλειά, άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Λίγη όρεξη, πολύ φαντασία και μια ιστορία μπορεί να δημιουργηθεί από το πουθενά. Κάποτε σε μια τηλεοπτική εκπομπή ένας μαθηματικός είπε “Όλοι μας μπορούμε να γράψουμε ένα βιβλίο, μαθηματικά όμως λίγοι”. Πόσο εύκολο είναι άραγε να γράψει κάποιος μια μικρή έστω ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, χωρίς να χαθεί στο χάος των σκέψεων που ο γραπτός λόγος δεν μπορεί να προλάβει; Εγκλωβισμένοι μέσα στην εποχή της κινούμενης εικόνας και του video έχουμε χάσει ένα πολύτιμο αγαθό, την φαντασία μας. Την δυνατότητα να φανταζόμαστε και μετά σε μια κόλλα χαρτί να περιγράφουμε κόσμους και καταστάσεις. “Μα πως μπορώ εγώ να γράψω ένα βιβλίο, δεν είμαι συγγραφέας” , κοινή ερώτηση με μια απλή ίσως απάντηση. Δυστυχώς κάνεις δεν μας έμαθε και ούτε πρόκειται να μας δείξει τον τρόπο. Το φτωχό μας παιδαγωγικό σύστημα μας παρουσίασε τα έργα θαυμαστών συγγραφέων αλλά δεν μας έδωσε να καταλάβουμε το πώς αυτοί οι απλοί άνθρωποι έγιναν αυτό που έγιναν. Ταλέντο και χάρισμα θα μας πουν. Και γιατί εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να υστερούμε; Χαμένοι μέσα σε ανιαρά θέματα εκθέσεων, αναγκασμένοι να υπακούσουμε στις προσταγές των δασκάλων, καταφύγαμε σε βοηθήματα για εύκολες λύσεις και η φαντασία μας τεμπέλιασε για τα καλά. Τα είχαμε όλα τότε, την διάθεση, την όρεξη και την φαντασία, έλειπε μόνο το αντικείμενο, ο καταλύτης που θα μας έδινε την απαιτούμενη ώθηση, διαφορετικός για τον καθένα από εμάς. Μόνο από τύχη, μεγαλώνοντας, θα μπορούσε ίσως κάποιος να ασχοληθεί με τον γραπτό λόγο. Για κάποιους αυτή ή τύχη είχε το όνομα του Cineπαρμένου. Ο “Φαίδων ο νεότερος”, ο “Διάτορος”, ο ”Σίμος”, ο ”Μπάμπης”, ο ”Θεόφιλός”, ο ”Βαγγέλης”, ο ”Νερό”, ο “tomasfotop”, η “Χαρούλα”, η “kalliopi”, η “Λαμπρινή” και πολλοί άλλοι, χωρίς προηγούμενη συγγραφική εμπειρία, γράφουν ένα άρθρο, ένα σενάριο, έναν αστείο διάλογο. Μόνο τους ταλέντο η διάθεση και η φαντασία τους. Φέτος το καλοκαίρι, μην διαβάζετε ένα βιβλίο, αλλά γράψτε το δικό σας. Βρείτε τα παιδιά του Cineπαρμένου και δείτε το άρθρο σας, την ιστορία σας, να τυπώνεται, Καλό καλοκαίρι σε όλους………………
