[UpIMG]elessarboz4.jpg[/UpIMG] Ερασιτεχνικό θέατρο στην Λάρισα έχουμε και μάλιστα πάρα πολύ καλό που χρόνια δίνει παραστάσεις που ξαφνιάζουν. Συγκρινόμενο με το επαγγελματικό θεσσαλικό μας θέατρο, είναι του ίδιου επιπέδου παρόλο που το θεσσαλικό έχει επαγγελματική δομή και επιχορηγείται πλουσιοπάροχα. Φυσικά στέγη διαθέτει το γνωστό θεατράκι "τσέπης" του «ΜΥΛΟΥ». Οι φουκαράδες οι ερασιτέχνες δεν έχουν τίποτα, βάζουν μονοί τους λεφτά και νοικιάζουν καμιά αποθήκη για να κάνουν τις πρόβες τους και όταν πια το μάθουν το έργο και είναι για την σκηνή πάνε και παρακαλάνε τον Δήμαρχο να το ανεβάσουν για να το δουν οι φίλοι τους και οι θεατρόφιλοι. Ευτυχώς υπάρχει μια εξαίρεση του κανόνα και αυτή είναι πάλι το γνωστό μας θεατράκι με την επωνυμία "ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΩΝ" με την διαφορά ότι και δω πρέπει να πληρώσουν. Ο Δήμαρχος εξακολουθεί να μας δουλεύει με το περιβόητο Δημοτικό θέατρο Λάρισας που όλο είναι έτοιμο να το ξεκινήσουν και έχουν τα λεφτά ανά χείρας και η δημοπρασία έγινε άλλα φως εκ φωτός στον ορίζοντα δεν βλέπουμε. Ο Δήμαρχος κοιτάει άλλες προτεραιότητες που έχουν σχέση με την μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων που τον βγάζουν δήμαρχο. Σου λέει δεν βαριέσαι άσε το Δημοτικό θέατρο να περιμένει κανέναν αιώνα ακόμα, εμείς ας κοιτάξουμε τον κόσμο που μας βγάζει και την βγάζουμε μια χαρά, ενώ οι εκατό διακόσιοι κουλτουριάριδες που θέλουν το Δημοτικό θέατρο ας παν να δουν στον ....Βόλο. Όλοι έχουν Ι.Χ. Άλλα ας γυρίσουμε στα παιδιά που αγαπάν το θέατρο και μας κάνουν υπερήφανους σαν πόλη. Έχουμε λοιπόν και λέμε πρώτη ή πρώην "ΟΝΕΙΡΩΝ ΘΑΥΜΑΤΑ" και τώρα «ΑΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΑΜΕ». Για τις αξιόλογες παραστάσεις που μας έδωσε έχουμε μιλήσει και παλιότερα. Φέτος τον Απρίλη μας παρουσίασε στο Ωδείο το έργο “ΡLΑΥ ΟΝ” του αμερικανού συγγραφέα Ρικ Άμποτ σε σκηνοθεσία Άκη Κερσανίδη, πρωταγωνιστή την ψυχή της ομάδας τον Δημ. Βούζα και από κοντά τους Δ. Μπασδέκη, Ιφ. Καραουλάνη, Ελένη Γιαννιού, Ελένη Κατσιμπέρη, Στέλλα Νταναβάρα, Στ. Παπαδόντα, Κ. Πελεκάνο και Ντέπυ Τσιρακοπούλου. Πάλι τον Απρίλιο είχαμε και το άλλο θεατρικό σχήμα του φίλου μου Δ. Καραβασίλη με το έργο του Ιονέσκο "Φαλακρή τραγουδίστρια" πού έκτος του Καραβασίλη πού πρωταγωνιστούσε έπαιζαν και η Ερμιόνη Παπαδουλη ή Άννα Μπουκουβάλα, ο Ν. Ζαρκογιάννης ή Σωτηρια Σμυρλη ό Π, θώδος και ό Θέμης Καπαρανίδης. Ένα άλλο σχήμα είναι δυο δικά μας κορίτσια , οι κόρες του φίλου μου και συνεργάτη στην κινηματογραφική λέσχη του Θάνου Μουκουλη. Οι κόρες του σπούδασαν θέατρο και ήρθαν στην πόλη τους να εργαστούν. Το θεατρικό τους σχήμα το ονόμασαν "θέατρο υπ ατμόν”. Πρώτο του έργο επί σκηνής “Ποιος ανακάλυψε την Αμερική” της Χρύσας Σπηλιώτη. Καλή δουλειά και φαίνεται τα δυο κορίτσια η Ζωή και η Θεοδώρα Μουκούλη θα γίνουν οι αδερφές Καλουτά της Λάρισας. Τα προσόντα τα έχουν, χρειάζεται όμως πολύ δουλειά. Για τις παραστάσεις στο θέατρο Τεχνών που είναι ερασιτεχνοεπαγγελματικές έχουμε μιλήσει αρκετές φορές. Ξεχώρισε όμως τον περασμένο χειμώνα η σκηνοθεσία της συνεργαζόμενης με το Θέατρο τεχνών Βέτας Ναζλίδου με την κωμωδία "Η Γυναίκα που μαγείρεψε τον άντρα της" της αμερικανίδας Ντέμπυ Ίσσιτ. Τους ρόλους ερμήνευσαν η Σίσσυ Μιχαλούδη, η Νάντια Τσιγάρα και ο Βασ. Σακκάς. Η ερασιτεχνική σκηνή του θεσσαλικού θεάτρου έχει μόνιμη στέγη στο υπόγειο του Χ Γιάννειου για πρόβες, έχει και επαγγελματία σκηνοθέτιδα την κυρία Πόπη Πελτεκοπούλου και ανεβάζουν κάθε χρόνο μια παράσταση. Έχει και μόνιμη αίθουσα για παραστάσεις το θέατρο του Μύλου. Για τον χειμώνα που μας πέρασε είχαμε το έργο του Κάρλο Γκολντονι "Καυγάδες στην Κότζια”. Εδώ επειδή υπάρχει οικονομική ευχέρεια έχουμε πολυπρόσωπο έργο 10 άντρες και 8 γυναίκες επί σκηνής. Ψύχη της ομάδας ο κωμικός Αντρέας Τσάτσαρης. Σας δίνω τα ονόματα όλων των παιδιών και κοριτσιών της παράστασης : Εύγ. Ματζιαφού, Πόπη Λαγκουρα, Νατ. Νικούδη, Μίνα Εκκετζίκη, Τάνια Γκαργκινούδη, Νατ Τσίτσα, Πολίνα Παπαχατζή και Λίλια Στάθη. Από άντρες έκτος από τον Τσατσαρη έχουμε : Χρ. Βαμβατήρας, Θαν. Σταμελόπουλος, Πιτσίλκας Γεωρ. , Γ. Γκάνας, Άκης Λιακόπουλος, Κ. Μπαχατήρογλους, Ηλ Παπαγιάννης, Γ Χαρός και τελευταίος ο Θ. Μπακαλούδης. Όπως βλέπετε έχουμε άφθονο ανθρώπινο δυναμικό. Ακόμα δε, θα αναφέρω τον φίλο μου σκηνοθέτη Βαγγέλη Κολώνα που μένει στην πόλη μας και μόνο για ερασιτεχνικές παραστάσεις έχει χρησιμοποιηθεί. Για να δούμε ως πότε.
