Μάλιστα αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες του cineπαρμένου που μας διαβάζεται χρόνια τώρα και που δεν βαρεθήκατε να ακούτε τις φωνές μας για το έρμο το Δημοτικό μας Θέατρο Λάρισας. Φυσικά η ιστορία των δημοτικών μας θεάτρων είναι γνωστή σε όλους μας. Ας πούμε ότι μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου και την επάνοδο στην ομαλότητα, κάθε πρωτεύουσα νομού της Ελλάδας είπε να φτιάξει ένα Δημοτικό Θέατρο για την προσφορά θεαμάτων στους πολίτες. Γνωστό ότι πρώτη η Λαμία το κατασκεύασε και έμεινε στην ιστορία η πρωτιά. Ακολούθησε ο γειτονικό μας Βόλος και άλλες πόλεις που δεν είναι επί του παρόντος να τις αναφέρουμε. Εμείς σε όλα αυτά τα χρόνια μόνο κουβέντες κάναμε και γράφαμε στον τοπικό τύπο περί Δημοτικού Θεάτρου. Είπαμε τότε να κάνουμε πρόχειρα το παλιό θέατρο του ΟΥΗΛ. Οι δημοτικές αρχές το απέρριψαν γιατί το κτήριο ήταν σαράβαλο. Είπαν θα κάνουμε καλό και μεγαλοπρεπές κτήριο που αρμόζει στην Λάρισα. Άρχισαν λοιπόν κουβέντες και σχέδια. Ευτυχώς φτάσαμε ύστερα από καμιά σαρανταριά χρόνια για να γίνουν τα σχέδια και οι μελέτες από ειδικούς στην Αθήνα και μάλιστα δωρεάν, όπως λέει και Δήμαρχος Τζανακούλης που το προωθούσε το θέμα γιατί βαρέθηκε να ακούει τις φωνές κάθε φορά που τον συναντούσαμε στον δρόμο ή σε καμιά καλλιτεχνική εκδήλωση. Αφού βρέθηκε ο χώρος και είναι στο κέντρο της πόλης δηλαδή στο τεράστιο οικόπεδο του ΟΥΗΛ που είναι πίσω από τη Νομαρχεία, σκέφτηκε ο δήμαρχος … δεν βάζω κάποιον εργολάβο να κάνει ένα υπόγειο γκαράζ να έχουμε να παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας; Και τον κατάφερε να βάλει και τα θεμέλια του θεάτρου μας βάσει των σχεδίων των εγκεκριμένων που είχαμε. Ο δήμαρχος ευτυχώς βρήκε και το χρήμα από το Γ΄ κοινοτικό πρόγραμμα. Εγκρίθηκαν και από το υπουργείο οικονομικών και πολιτισμού και δεν έμεινε παρά η τυπική έγκριση του δημοτικού συμβουλίου να δημοπρατηθεί το έργο. Τούτο, λοιπόν, έγινε στις 19 Απριλίου του σωτήριου έτους 2007, ημέρα Πέμπτη. Μόνος παρόν στο συμβούλιο εκείνης της ιστορικής Πέμπτης, ο γραφών Μπαρμπής Βοζαλής. Όμως η αντιπολίτευση για πολιτικούς λόγους άρχισε την γκρίνια. Αναγκάστηκα να λάβω τον λόγο και να ταχθώ υπέρ του δημάρχου άνευ όρων μέχρι που ο δήμαρχος σε μια στροφή του λόγου του είπε «εγκρίνετε το να γίνει κι αν κάτι είναι παράνομο, δέχομαι να πάω φυλακή … μαζί με τον φίλο μου τον Μπαρμπή Βοζαλή που για το θέατρο είναι με το μέρος μας χωρίς καμιά κουβέντα». Την άλλη μέρα δόθηκε το πράσινο φως δηλαδή 20-04-2007 και τώρα ξεκινάει πια να χτίζεται το ΔημοτικόΘέατρο Λάρισας. Εμείς δεν θα ησυχάζουμε από τον cineπαρμένο. Εγώ θα είμαι μαζί με τον δήμαρχο μέχρι που να γίνουν τα εγκαίνια του περικαλλούς Δημοτικού Θεάτρου. Περιττό να σας πω ότι μακέτες και σχέδια βρίσκονται μέσα στην αίθουσα συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου κι όποιος θέλει μπορεί να πάει να τα δει. Δυστυχώς μαζί μου τις δυο τελευταίες κρίσιμες μέρες δεν είδα κανένα θεατρίνο ή θεατρίνα… Δεν πειράζει τους περιμένω στα εγκαίνια…
